.

برخلاف بیشتر وقت هایی که حس میکنم واژه های منحصر به خودم برای فلسفه چینی های اینجا را ندارم ؛ الان پر از حرفم...پر از سه نقطه هایی که بچسبند بهم و بشوند کلمه هایی خیس از تو.و دقیقا همین الان دلم میخواهد ساکت ترین کلمه های دنیا ؛ به جای همه ی چیزهایی که ... ،کامل مال من باشند...این بغض ها را که هیچ...لااقل این کلمه های ساکتی که دست نبودن شان به هیچ جا وصل نیست از من قبول کن... پ.ن : هم از سکوت گریزان...هم از صدا بیزار...