.

شما محبین تان را خوب می شناسید. (کلمه ی محب را که نوشتم دلم لرزید، نکند شیعه که هیچ، محب هم نباشم؟؟)من از آن آدم خوب ها نیستم که دلشان برای کربلا پر می زند...از آن هایی نیستم که دارند در فراق کربلا می سوزند...از آن هایی نیستم که تا می بینند کسی راهی شده بغض شان می شکند و شکسته های دلشان را با او روانه می کنند حرم ات.شاید چون هیچ وقت بین الحرمین را ندیده ام...نه...من از آن هایی ام که بغضم عجیب با شنیدن روضه هایت ترک برمیدارد....هرچند هر روز دارم دل امام زمان خودم را میشکنم، اما،اصلن تو فرق داری...تو خودت دست آدم را میگیری...می آوری گوشه ی حسینیه ات می نشانی و حسینی می کنی......مرا بشکن....آن قدر که جز خودت هیچکس نتواند مرا بسازد...آن قدر که فقط با "یاعلی" تو بتوانم بلند شوم....فقط و فقط...مرا ببر به خودم...