.

نمی دانم از کجا بنویسم...؟ از آن سحری که دلم در صحن قدس لرزید؟بغض کردم و در خودم مچاله شدم؟ بنویسم یا از روزی که دعای مستجابم شد ضمیمه ی سفرم... از آبی زلال دلتنگی هایم بنویسم یا از روزی که رفته رفته وبال روحم را ازم گرفتی... همه را نوشتم...و پاک کردم...بین من و توست فقط...نه؟ بیشتر از وقت های پیش این روزها خجالت زده ام  میکنی...... کسی نیست که نداند چقدر آسمان حرمت آبی ست... همسایه سایه ات بر سرم مستدام باد....* چقدر...حرمت...اشک هایم را خوب می فهمد....... ... حرفی ن ی س ت .... پ.ن: عیدتون مبارک...دعا کردید من هم... ...