مرا ببر به خودم...

در من دخترکی است عاشق غزل...عاشق بیت و قافیه...انگار می خواهد تمام بغض هایش را غزل کند... در من دخترکی است عاشق نقاشی...دلش میخواهد با رنگ ها "خودش" را بریزد روی بوم.... وجودِ ناآرامش را پخش کند روی کاغذ و کسی از حال دلش سر در نیاورد... در من دخترک 22 ساله ی پرانرژی ای هست، که هنوز رویش میشود بدود... رویش میشود بنشیند روی اپن آشپزخانه...هنوز گاهی کودک درونش دلش میخواهد بپرد بالا و با دستش آویز های لوستر را تکان دهد... در من دخترکی است عاشق کلمه های کاغذی...عاشق نوشتن از خودِ بی سر و ته اش... عاشق ثبت کلمه های غمگین و شاد... عاشق کلمه کردن "دوستت دارم" با عبارت های جدید... در من دخترکی است عاشق آشپزی و وقت گذراندن در آشپزخانه...عاشق ریز ریز کردن خیارشور و فلفل دلمه ای... در من دخترکی ست عاشق بوی خیس باران...عاشق برگ های رنگ رنگی پاییزی... در من دخترکی ست که وقتی حالش بد است، با دلش لج می کند و تمام کارهایی را انجام می دهد که از آن ها بیزار است... در من دخترک پرحوصله ای ست که دلش کاغذ و روان نویس های رنگارنگ میخواهد... در من دخترکی ست که از کتاب خواندن سیر نمی شود...از جا به جا کردن و ورق زدن کتاب های کتابخانه اش هم... در من دخترکی است که گاهی دلش نمیخواهد کسی بی اجازه حرف های خیس دلش را بخواند...چند باری آدرس وبلاگش را عوض کرده... در من دخترکی ست که دیوانگی را خوب بلد است و عاقل بودن را هرگز نمی شناسد... دلش منطق سرش نمی شود و هرچه می کشد از تکرار کردن اشتباه های دلش است.... دخترک آرام و پرذوق این روزهایم؛ دارد از نفس می افتد کم کم..... دارد مدام تکه های شکسته شده ی دلش را به هم می چسباند... دارد مدام دلش را می برد "حرم" تا پاره های روحش آرام بگیرند... ...