برسد به دست ارباب...
جمعه, ۲۸ آبان ۱۳۹۵، ۰۱:۱۴ ب.ظ
آدم دلش از جا کنده می شود وقتی می بیند همه راه افتاده اند سمت حرم تو...
حس خسران عجیبی ست "جا ماندن" ...
دلم را میدادم به کدامشان؟...
گوشه ی کوله پشتی کدام شان دلم را جا میدادم ببرند برسانند به حرم شما آقا...؟
بدجور دل آدم را می سوزاند این خداحافظی ها......
پ.ن:
جا مانده ایم....حوصله ی شرح قصه نیست
تربت بیاورید که خاکی به سر کنیم ....
۹۵/۰۸/۲۸