.

خدایا...قبول کن دعا کردن اتفاق عجیبی ست...راستش را بخواهی من هیچوقت برای خودم درست و حسابی دست و دلم به دعا کردن نرفته....وقت هایی که حالم بد بوده(بخوانید خوش بوده) دعاهای دم دستی را گذاشته ام کنار؛دعا کرده ام دستم را بگیری در این روزها و این جامعه بتوانم کاری برای دین محمد ات(ص) کنم...که البته هیچ وقت نشده به دردبخور باشم...بقیه ی وقت ها راستش رویم نشده دقیق و موشکافانه چیزی از تو بخواهم...اما امشب آمدم چیز دیگری بگویم، تو را به تمام دعاهای مستجاب شده و نشده ی عالم، راهی برای بی سر و سامانی این چشم های من، پیش پایم بگذار...روضه نوشت:روزگاری مادری دعا کرد: "عجل وفاتی" و خدایش استجابت را نشاند پای دعایش...و سال ها بعد دختری خواست: "خدا کند که نباشد سر برادر زینب(س)" ؛ و خدایش دعایش را مستجاب نکرد....بغض نوشت: خدایا  حتما تو هم پای این دعاهای مستجاب شده و نشده...پای این روضه ها...گریه کرده ای نه؟...آخر نوشت: ارحم من راس ماله الرجاء و سلاحه البکاء...