تو باور مکن!
دوشنبه, ۱۶ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۱:۱۹ ب.ظ
اگر گاهی
حوصله ی "بودن" هیچ چیز را نداری، الا "تنهایی" ،
و همان گاه همزمان دلت می خواهد کسی باشد تا بهش بگویی دلت می خواهد تنها باشی و هیچ چیزی مزاحم حال و روزت نشود!
خودت را گول نزن!
دقیقا حوصله ات از تنهایی سر رفته و داری "فرا فکنی مثبت" میکنی!
از ما گفتن بود!
نگی نگفتی!
پ.ن:
1. بنده عمیقا به این نتیجه رسیده ام که اینجا به هیچ وجه نمی توانم راحت بنویسم!
حتی اگر مجازی و با اسم مستعار باشم.
وقتی سایه ی "من" می افتد روی هر جمله ی اینجا،
یعنی نمی توانم خودسانسوری نکنم و خودم باشم!
این چه زندگی ایه؟؟؟؟
2. دلم بهانه گیر شده ... چیزهای متفاوت می خواهد ...
۹۲/۰۲/۱۶